روانشناسی متفاوت ترکهای تهران با مردم ساکن در دیگر اراضی آذربایجان

از رویداد تهران درس بگیریم ...در تهران چه روی داد

در این چند سطر اشتباهاتی که در سازماندهی و بسیج نیروهای مردمی در جلوی مجلس روی داد را برای همه ی فعالین بیان می کنم تا بار دیگر چنین اشتباهاتی پیش نیاید. بدون تردید این چند مورد به معنی نادیده گرفتن تلاشهای شبانه روزی فعالین درگیر در این همایش نیست. قبل از هرچیز باید منطقی باشیم وقبول کنیم آنچه در تهران ودر جلوی مجلس روی داد با انتظاراتی که از تجمعات شهرهای آذربایجان ناشی میشد فاصله داشت. طبق گفته ی نمایندگان تهرانی مجلس حداقل شصت وسه درصد مردم تهران ترک زبان هستند واز اینرو ما بیش از شش میلیون ترک زبان در تهران داریم این مورد باعث گردید که انتظار تظاهرات چند میلیونی در تهران منطقی به نظر برسد. این قضیه تا حدی جدی به نظر می رسید که نماینده ی کرد و ارومیه ای مجلس که در این روزهای بحرانی از رقبای ترک خود آقایان عباسپور وجهانگیری فعال تر به نظر می رسید ازاحتمال حظور دهها هزار تن از شهرهای آذربایجان وتشکیل جلسه اضطراری با حضور رییس مجلس ونمایندگان آذربایجانی خبردهد. بعدا در ملاقاتی که با نمایندگان مجلس داشتم متوجه شدم که سران نظام از ترس تصرف مجلس به وسیله ی این جمعیت مورد انتظار برای اولین بار در تاریخ تاسیس مجلس دستور استقرار و سنگر گیری یک لشکر از سپاه در محوطه ی مجلس را صادر کرده اند. در ضمن چهار یگان ضد شورش سپاه نیز در خیابانهای منتهی به مجلس موضع گیری کرده بودند. بجز این موارد نیروی ضد شورش نیروی انتضامی مستقیما درگیر بود و 100 اتوبوس لباس شخصی وبسیجی در خیابانها وکوچه های اطراف آماده ی حمله به این جمعیت احتمالی بودند.این نماینده ی مجلس عنوان می کند که در آن ساعات نمایندگان مجلس را به بهانه ی حضور در مراسم صدمین سالگرد تاسیس مجلس ترک کرده بودند اما از روز پیش اظطراب و نگرانی از آنچه که در روز یکشنبه روی خواهد داد مجلس را فرا گرفته بود.اما چرا چنین تجمعی شکل نگرفت



اول از همه دانشجویان به عنوان اصلی ترین فعالین این وقایع تاکنون نتوانسته اند ادبیات لازم برای ارتباط با ترکهای تهران را پدید آورند با توجه به تجاربی که از تهران اندوخته ام این مردم روانشناسی متفاوتی با مردم ساکن در اراضی آذربایجان دارند و روشهایی که مردم را در تبریز وارد صحنه کرد در اینجا جواب نداد

دوم فعالین در انتخاب زمان مناسب دچار اشتبا شدند در حالی که رسیدن از نقاط مختلف تهران فرصت زیادی می خواهد، زمان بدون دقت ساعت 10 صبح اعلام شده بود وبسیاری از مردم یک یا دو ساعت بعد در بهارستان حضور پیدا کردند. البته قبل از این در تجمع دانشگاه تهران نیز این اشتباه روی داده بود. ساعت 10 فعالین با خیابانهای خالی از مردم و پر از مامور روبرو شدند

سوما به ترفند نیروهای اطلاعاتی هرگز فکر نشده بود، بدین ترتیب که مثل همیشه فعالین وخط دهنده گان این تجمع برای در امان ماندن از دستگیری زودتر از شروع تجمع، دقیقا ساعت 10 در جلوی مجلس حاضر شدند، غافل از اینکه نیروهای اطلاعات قبل از آنها با شعار های "منیم دیلیم اولن دییل..." تجمعی را در یک گوشه ی فرعی تشکیل داده بودند و فعالینی که ناخوداگاه به آنجا کشیده می شدند قبل از ساعت مقرر دستگیر شدند. تا پایان تجمع شرکت کنندگان هرگز موفق به حضور در مقابل مجلس نشدند

هر چند که مسایل دیگری نیز وجود داشت اما به ذکر این موارد اکتفا میشود