طوائف ترك در منطقه پاكدشت

توجه: اين نوشته از موضع رسمى - دولتى و قوميتگرائى فارسى افراطى نوشته شده استּ

طوائف٬ اقوام٬ زبان و گويشهاى محلي در منطقه پاكدشت

طوايف و اقوام مختلف در اين منطقه تحت تركيب واحدي قرار گرفته اند و با اينكه در بررسي هر يك از اين طوايف با فرهنگ، زبان و اعتقادات خاص روبرو مي شويم اما نياز، مردم را بر آن داشته تا زبان واحدي داشته باشند و گاهي چنان در هم آميخته اند كه تفكيكشان دشوار است. زبان رسمي و گفت و شنودها، فارسي است ولي به لحاظ قوميتهاي گوناگون زبان و لهجه هاي متفاوتي مانند: تركي، كردي، لري وجود دارد. وجود اين گويش هاي غيررسمي بازتاب كوچ عشاير در دوران مختلف تاريخ به اين منطقه است.

عشاير مستقر در منطقه پاكدشت كه داراي زبان خاص خود بوده اند ولي اكنون همه به فارسي تكلم مي كنند به اين قرارند:

عشاير قجر يا قاجار
عشاير عرب
عشاير كرد شامل: پازوكيها (ترك؟)، سياه منصوريها، چگني ها (ترك؟)، قراچورلها (ترك؟)، سيرسپورها (ترك؟)، كردبچه ها، لرنيها، بوربورها.
عشاير لر كه به هداوند معروفند.

- آداب و رسوم

در پاكدشت اقوامي چون ترك، فارس، كرد، لر وجود دارد كه هر كدام نيز داراي برخي آداب خاص هستند، اما در مجموع بدليل وحدت فرهنگي كه رسانه هاي همگاني نيز در ايجاد آن بسيار موثرند آداب و رسوم خاصي ديده نميشود. اين نظر بر اساس مشاهدات ابراز ميگردد و خود مي تواند بعنوان يك سر فصل پژوهشي مورد مطالعه قرار گيرد.